مهم‌ترین معیار برای تقسیم بندی ورق برش خورده براساس شکل آن است. در زیر به این دسته از ورق‌ها اشاره می‌کنیم:

• ورق لچکی:  این ورق به صورتی مثلثی شکل بوده اما گاهی نیز به صورت مستطیل و مربع نیز از آن استفاده می‌شود. از این ورق برای وصل کردن پیج و مهره، پیچ و پرچ و یا جوشکاری تیر افقی به ستون عمومی استفاده می‌شود. این ورش برش خورده از فولاد ساخته شده و مقاومت آن در برابر تنش‌های خمشی مناسب است. فارغ از آن که شکل این مقطع چگونه است؟ تولید کنندگان به دنیال کارایی خوب، وزن کم، کیفیت بالا و استفاده از مواد مصرفی کم مثل ورق فولادی هستند. این محصول با توجه به پیکربندی در انواع مختلفی تولید می‌شود که عبارتند از:
• نوع گسترده: در این نوع می‌توان چند قطعه را به طور همزمان به هم وصل کرد. می‌توان طراحی هندسی ورق و نقطه ثقل را تغییر داده و زوایای دیگری را به آن اضافه کرد. در این حالت تعداد اعضای بیشتری به هم متصل می‌شوند.
• نوع فشرده: در این نوع قطعه نزدیک زاویه قائم بوده و دو قطعه به هم وصل می‌شوند.
• نوع غیر فشرده: پیکربندی آن شبیه نوع فشرده است، اما قطعی که وصل می‌شود، دورتر از زاویه قائم است.
• ورق جان:  یکی دیگر از انواع ورق برش خورده ورق جان است که از آن برای تولید جان تیرآهن استفاده می‌شود. با ورق‌هایی که در امتداد محور ضعیف اجرا می‌شوند، ورق جان می‌گویند که دو بال را به هم وصل می‌کند. در سوله‌های معمولی اغلب ضخامت آن ۸، ۱۰ و ۱۲ است.
• ورق پیوستگی یا مضاعف:  این ورق برش خورده کوچک و مستطیل شکل است که در زیر تیر و در امتداد بال‌های فوقانی در داخل ستون استفاده می‌شود. این ورق نیروهای بال در جان ستون را توزیع کرده و جان ستون را تقویت می‌کند تا جلوی چروکیدگی آن به دلیل نیروهای متمرکز بال تیر گرفته شود.‌ برای اتصال آن به جان ستون از جوش نفوذی استفاده شده و کامل به لبه داخلی بال‌های ستون متصل می‌شود. طول ورق بایستی برابر فاصله خالص دو بال بوده و پهنای آن نیز در ستون‌هایی که مقطع قوطی شکل دارند، باید برابر با فاصله خالص دو جان ستون باشد. در ستون‌هایی که مقطع آن به شکل H است، نیز پهنای ورق باید از پهنای بال تیر بیشتر باشد.‌
• ورق استیفنر: نام دیگر این ورق سفت کننده است و کاربرد آن در تقویت اتصال بال‌های ورق به ستون است. ضخامت آن کم بوده و روش اتصال آن به جان تیر ورق به دو صورت افقی و عمودی انجام می‌شود. در نوع عمودی این ورق عمود بر بال‌های تیر ورق قرار گرفته و در روش افقی به موازات بال‌ها قرار می‌گیرد. با استفاده از استیفنر مقاومت بدنه و تیغه در برابر کمانش افزایش می‌یابد.
• ورق ستون:  ورق ضخیمی است که در پای ستون قرار گرفته و نیرویی که به آن وارد می‌شود، را پخش می‌کند. نقش آن در تقویت استحکام و پایداری ستون اهمیت زیادی دارد و با توزیع نیروهای وارده به ستون فشار را کمتر کرده و پایداری و ایمنی سازه را بیشتر می‌کند.‌
• تیر ورق: این تیر از ورق‌های فولادی با جوشکاری و یا پیچ و پرچ تولید شده و شامل اتصال ۳ ورق فولادی به یکدیگر است.‌ دو ورق به عنوان بال و ورق سوم نقش جان را دارد. شکل آن به صورت حرف l انگلیسی بوده و در ساخت و ساز کاربردهای زیادی دارد.‌

ورق کونیک:  این نوع ورق برش خورده دارای گوشه‌های نرم و غیر زاویه دار است که توسط دستگاه مخصوص این کار انجام می‌شود. معمولا برای لوله‌های فولادی بدون درز انجام شده و دارای گوشه‌هایی منحنی است.

• ورق کله گاوی:  یک طرف آن به شکل سر گاو بوده و جان تیر را به ستون متصل می‌کند. وظیفه آن تحمل نیروی خمشی وارده به تیر است. توجه کنید که در هنگام اجرای آن باید بین تیر و ستون فاصله ۱ الی ۲ سانتی‌متری رعایت شود.‌این کار نصب را آسان کرده و مانع از تغییر شکل و چرخش محل اتصال می‌شود.